Παιδιά-αθλητές και αγωνιστικός χώρος. Συμβουλές για γονείς.

 

Ο αθλητισμός είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του παιδιού καθώς πέρα από τη σωματική διάπλαση και την ψυχολογική εκτόνωση και ευεξία που του προσφέρει σχετίζεται και με τη συμπεριφορά, το χαρακτήρα, τις αξίες και την παιδεία του που θα το συντροφεύουν για μια ζωή.

Πόσο εύκολο όμως είναι να μην ξεπερνιούνται τα όρια στον αθλητισμό και ο ανταγωνισμός να είναι υγιής, ώστε να βοηθάει τα παιδιά να εξελιχθούν και να γίνουν καλύτερα;

Παρακάτω θα βρείτε 5 συμβουλές που μπορείτε να υιοθετήσετε εσείς, οι γονείς, αν το παιδί σας ασχολείται με τον αθλητισμό.

ü  Διδάξτε στο παιδί σας το σεβασμό.. ως προς τους προπονητές, τους αντιπάλους, τους συμπαίκτες, τους διαιτητές. Μην ασκείτε κριτική ή μιλάτε άσχημα για αυτούς. Δώστε του το καλό παράδειγμα. Θα δείτε πως μέσα από την επανάληψη τέτοιων συμπεριφορών το παιδί θα μάθει αυτό που θα του δείξετε.

ü  Δώστε του να καταλάβει πως είναι να λειτουργεί σαν ομάδα. Καλλιεργήστε το ομαδικό πνεύμα και τη συνεργασία. Βοηθήστε το να υποστηρίζει τους συμπαίκτες του και να αποδέχεται αποφάσεις διαιτητών. Όλοι ξέρουμε πως οι αντιδράσεις με θυμό και φωνές δεν οδηγούν πουθενά..

ü  Μην ασχολείστε τόσο πολύ με τη νίκη ή μην έχετε την προσδοκία η ομάδα του παιδιού σας να βγει νικήτρια. Διδάξτε του να δέχεται με αξιοπρέπεια τη νίκη και την ήττα, αφού είναι απλώς ένα παιχνίδι.

ü  Ακόμη και αν η ομάδα του παιδιού σας χάσει, προτρέψτε το να συγχαρεί τους παίκτες της άλλης ομάδας και όχι να αντιδρά με μούτρα και με εχθρότητα ακόμη και αν οι υπόλοιποι συμπεριφέρονται έτσι..

ü  Μην είστε εχθρικοί όταν το παιδί σας κάνει λάθη. Πείτε του «μπράβο», ακόμη και στην αποτυχία, για την προσπάθεια που έκανε, αλλά και για να γίνει δυνατότερο, με εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στους επόμενους αγώνες.

Τέλος, να θυμάστε, πως η σωστή συμπεριφορά του παιδιού σας ως αθλητής και ως φίλαθλος θα το κάνουν να ξεχωρίσει !!!

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, M.Sc. Παιδοψυχολόγος

Το παιδί σου σε χρειάζεται

Οι αυξημένες υποχρεώσεις και το άγχος της καθημερινότητας κάνουν τους γονείς να βρίσκονται σε ένα διαρκή «αγώνα» για να προλάβουν τα πάντα.. να μαγειρέψουν, να μαζέψουν το σπίτι, να καθαρίσουν, να πάνε τα παιδιά στο σχολείο, να ψωνίσουν, να πάνε στην δουλειά τους, να καλύψουν όλες τις υποχρεώσεις τους. Έτσι, ο ποιοτικός χρόνος που περνούν με τα παιδιά τους μειώνεται..

Αν είστε γονείς, παρακάτω θα βρείτε συμβουλές για το πως μπορείτε να αφιερώσετε ουσιαστικό χρόνο στο παιδί σας.

1. Ζήστε μαζί του απλές στιγμές. Παίξτε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, συζητήστε, τραγουδήστε, πηγαίνετε ένα ωραίο περίπατο ή μια βόλτα στο πάρκο, φτιάξτε μαζί ένα γλυκό. Αφήστε για λίγο το κινητό στην άκρη. Θα δείτε πως θα σας προσφέρει μεγαλύτερη ευχαρίστηση, από το να σερφάρετε στο Facebook ή στο Instagram.

2. Καλλιεργήστε του αξίες. Δεδομένου πως τα παιδιά λειτουργούν βλέποντας και παρατηρώντας εσάς, ότι και αν κάνετε το βλέπουν σαν «διδασκαλία». Για το παιδί είστε πρότυπο, για αυτό θα πρέπει να είστε προσεκτικοί σε αυτά που λέτε και κάνετε. Από εσάς θα μάθει τα πάντα..υπομονή, συνεργασία, σεβασμό, συγχώρεση, ευγένεια.

3. Πείτε του «μπράβο». Μην επικεντρώνεστε μόνο στα λάθη και στην αρνητική κριτική, βάζοντας ταμπέλες και λέγοντας κουβέντες όπως «Δεν το έκανες σωστά», «Δεν έπρεπε να γίνει αυτό». Αλλά εστιάστε στη θετική πλευρά. Ενθαρρύνετε το παιδί σας όταν κάνει κάτι σωστά. Η θετική ανατροφοδότηση ενισχύει την αυτοπεποίθησή του και το βοηθάει να μένει συγκεντρωμένο στο στόχο του αλλά και να εξελίσσεται.

4. Δώστε αγάπη. Αγκαλιάστε το και φιλήστε το. Κάντε το να νιώσει ζεστασιά και πως είναι μοναδικό. Μην είστε σκληροί και απόμακροι. Να έχετε πάντα κατά νου πως τα παιδιά χρειάζονται ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς τους.

Η ευτυχία, αλλά και η καλή ψυχική τους υγεία εξαρτάται από το πόσο συμμετέχετε εσείς στη ζωή τους. Τα παιδιά θέλουν χρόνο και αγάπη! Με το κατάλληλο πρόγραμμα όλα μπορείτε να τα συνδυάσετε..Έτσι, και εκείνα θα αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους, θα πετυχαίνουν στόχους και θα έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις ενώ ταυτόχρονα μειώνεται και η πιθανότητα να εμφανίσουν ψυχολογικά προβλήματα.

Γι’ αυτό, έστω και λίγη ώρα την ημέρα, αφιερώστε την στα παιδιά σας.. το αξίζουν!

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, M.Sc Παιδοψυχολόγος

 

Τα όρια στα παιδιά είναι οι κανόνες συμπεριφοράς που θέτουν οι γονείς με σκοπό να δημιουργήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας με το παιδί τους. Αυτά τίθενται ανάλογα με το αναπτυξιακό του στάδιο και προσαρμόζονται σύμφωνα με το χαρακτήρα του. Ωστόσο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση τους!

Είναι γνωστό, πως τα όρια πρέπει να είναι ξεκάθαρα, σαφή και κατανοητά. Στα μικρά παιδιά ο λόγος πρέπει να είναι απλός, λιτός, ενώ στα μεγαλύτερα όπως στους εφήβους πρέπει να υπάρχει συζήτηση, προσαρμογή και κατανόηση. Δεν είναι εφικτό οι γονείς να έχουν τις ίδιες προσδοκίες από ένα παιδί 3 ετών και ένα 17 ετών. Ταυτόχρονα, οι γονείς χρειάζεται να εξηγούν το «γιατί». Αν πουν στο παιδί να κάνει κάτι χωρίς να του εξηγήσουν και να του δώσουν να καταλάβει το λόγο, δεν θα έχει αποτέλεσμα! Φράσεις με αναφορές στο παρελθόν, στο μέλλον ή σε γενικές καταστάσεις, όπως «Και την προηγούμενη φορά που βγήκες ήπιες πάρα πολύ», «Άργησες να γυρίσεις, δε διορθώνεσαι εσύ» ή «Κανένας από τους συμμαθητές σου δεν κάνει αυτά τα πράγματα», δεν λειτουργούν.

Τι δεν είναι όριο;

Όριο δε σημαίνει περιορισμός, υπερβολικός έλεγχος, πίεση, ούτε στέρηση της ελευθερίας του παιδιού. Δεν είναι ούτε φωνή, απειλή ή απαγόρευση!

Σε καμία περίπτωση τα όρια δεν θα πρέπει να είναι «συγκεχυμένα», κάτι που υποδεικνύει μεγάλη εμπλοκή μεταξύ των μελών της οικογένειας. Για παράδειγμα ο πατέρας να γνωρίζει με αναλυτική λεπτομέρεια τι γίνεται στη ζωή της κόρης του. Ίσως και να λαμβάνει αποφάσεις για εκείνη χωρίς να του έχει ζητηθεί.

Παράλληλα, δεν θα πρέπει να είναι «ακραία», δηλαδή υπερβολικά αυστηρά και χωρίς διαπραγματεύσεις, όπως όταν ένας γονέας δεν αφήνει την κόρη του να πάει στην 3μερη εκδρομή με το σχολείο, γιατί δεν θέλει να κοιμηθεί με άλλα άτομα.

Ακόμη, τα όρια δεν χρειάζεται να είναι ούτε πολύ ανοιχτά, γιατί έτσι δεν υπάρχει προστασία, ασφάλεια και συνοχή στα μέλη της οικογένειας, ούτε και πολύ κλειστά, κάτι που θα στερεί από το παιδί την επικοινωνία και την ανταλλαγή πληροφοριών με τον έξω κόσμο.

Συμπερασματικά, οι γονείς δεν πρέπει να επιδιώκουν την τυφλή υπακοή του παιδιού, μη επιτρέποντας του να εκφράσει κανένα συναίσθημα, την πλήρη δηλαδή εξάρτησή του από αυτούς..

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΥΓΙΩΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc. Παιδοψυχολόγος

Σχέση και σωστή επικοινωνία. Βασικές συμβουλές

 

Η επικοινωνία αποτελεί ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά μιας σχέσης. Βασίζεται στην ανταλλαγή ιδεών και απόψεων για θέματα που αφορούν στο ζευγάρι και στην έκφραση των συναισθημάτων. Πολλές φορές αυτό που θέτει εμπόδια και δυσκολίες σε μια συντροφική σχέση είναι η κακή επικοινωνία. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν μιλούν μεταξύ τους για αυτά που τους προβληματίζουν ή δεν μοιράζονται απλά, καθημερινά, αλλά ακόμα και πιο σημαντικά ζητήματα.

Ποιες είναι οι βασικές αρχές που θα σε βοηθήσουν να έχεις καλύτερη επικοινωνία με τον σύντροφό σου;

1)     Μάθε να ακούς τον σύντροφό σου.

2)     Προσπάθησε να καταλάβεις πως αισθάνεται, να κατανοήσεις και τη δική του πλευρά.

3)     Μην λες ψέματα. Να είσαι ειλικρινής για τα συναισθήματά σου.

4)    Όσο γεμάτο και αν είναι το πρόγραμμα της καθημερινότητάς σου, βρες τουλάχιστον ένα μισάωρο την ημέρα για ουσιαστική επικοινωνία, χωρίς να αναλύεις προβλήματα.

5)    Μην είσαι απόλυτος σε ότι λες και μην προσπαθείς με κάθε τρόπο να πείσεις τον σύντροφο σου πως η δική σου άποψη είναι η σωστή και αυτή που πρέπει να επικρατήσει.

Μην ξεχνάς πως είστε δύο διαφορετικές προσωπικότητες, επομένως είναι λογικό οι απόψεις σας για κάποια θέματα να μην είναι ίδιες, να διαφωνείτε ή να κάνετε λάθη. Τα βασικά εργαλεία που θα σε βοηθήσουν να βρείς τη χρυσή τομή είναι ο σεβασμός, η συζήτηση και οι αμοιβαίοι συμβιβασμοί. Αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι κανένας δεν είναι τέλειος. Μέσα από τη διαφορετικότητα εξελισσόμαστε..

Με την αγάπη και τη φροντίδα, τα πράγματα γίνονται ομορφότερα! Αφιέρωσε χρόνο στη σχέση σου και ζήστε όμορφες στιγμές μαζί..

 

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc. Παιδοψυχολόγος

Ψυχολογικές επιπτώσεις του σεισμού σε παιδιά και εφήβους

Οι φυσικές καταστροφές, όπως ένας μεγάλος σεισμός πέρα από τις υλικές ζημιές, επηρεάζουν και την ψυχική υγεία όλων των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων και των μικρότερων ηλικιών. Τόσο τα παιδιά που βρίσκονται στην προσχολική (1-5 ετών) και παιδική ηλικία (6-11 ετών), όσο και στην εφηβεία (12-18 ετών) επηρεάζονται από τέτοια γεγονότα, αλλά αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το στάδιο της ανάπτυξής τους. Ωστόσο, πέρα από την ηλικία, ο τρόπος που συνέβη το συμβάν και η ανταπόκριση των γονέων είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχολογία του παιδιού.

Mια τέτοια καταστροφή συνήθως συνοδεύεται από ποικιλία ψυχολογικών, συναισθηματικών, συμπεριφορικών και φυσιολογικών αποκρίσεων. Πολλά παιδιά εμφανίζουν άγχος, φόβο και σωματικά συμπτώματα από το στρεσσογόνο συμβάν. Προβλήματα στον ύπνο και εφιάλτες ή όνειρα που σχετίζονται με το γεγονός είναι επίσης πολύ πιθανό να παρουσιαστούν, ενώ συχνά αναδύονται συναισθηματικές δυσκολίες και συμπεριφορές συνήθως αδικαιολόγητες. Τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν άγχος αποχωρισμού ή να παρουσιάσουν συμπεριφορά που δε συνάδει με την ηλικία τους.

Πιο συγκεκριμένα, μια τέτοια κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα, στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, έντονη ευερεθιστότητα, ανυπακοή στους γονείς και προσκόλληση σε αυτούς, φόβο για το σκοτάδι, πιπίλισμα του αντίχειρα, νυχτερινή εννούρηση, γαστρεντερικά προβλήματα και ζητήματα διατροφής.

Στην παιδική ηλικία ενδέχεται να παρουσιάσουν κυρίως πονοκεφάλους, στομαχόπονους, ναυτίες και προβλήματα στον ύπνο. Δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν και να ανταποκριθούν σε σχολικές υποχρεώσεις και δραστηριότητες που στο παρελθόν τους άρεσαν, ενώ συχνά γίνονται επιθετικά. Ίσως να αρνούνται να πάνε σχολείο και να απομονώνονται. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία αναζητούν την προσοχή των γονέων τους, οπότε δεν αποκλείεται να εμφανίσουν έντονο ανταγωνισμό με τα αδέρφια τους για να την κερδίσουν.

Οι έφηβοι κάνουν παράπονα για σωματικά συμπτώματα, διάχυτους πόνους και εξανθήματα, γαστρεντερικά προβλήματα και δυσκολίες σχετικές με τη διατροφή και τον ύπνο. Πολλοί, επιδιώκουν την ανεξαρτησία από τους γονείς τους και έχουν μια τάση ανυπακοής στους οικογενειακούς και σχολικούς κανόνες, ενώ μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα και στις σχέσεις τους (αδέρφια, φίλοι).

Καθοριστικής σημασίας είναι η συμπεριφορά των γονέων για ένα παιδί, όταν έρχεται αντιμέτωπο με ένα τέτοιο καταστροφικό συμβάν!

Οι γονείς, λοιπόν είναι σημαντικό να είναι εκεί, να δίνουν την απαραίτητη προσοχή στα παιδιά τους, να τα εμψυχώνουν και να τα βοηθούν να εκφράσουν ακόμη και τα πιο βαθιά τους συναισθήματα, να απαντούν σε ερωτήσεις και να εξηγούν δίνοντας πληροφορίες ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Το παιχνίδι για τα πιο μικρά παιδιά και η συζήτηση, για τα μεγαλύτερα, αποτελούν τρόπους έκφρασης που θα τα βοηθήσουν σιγά σιγά να αποφορτιστούν και έτσι θα καταφέρουν να ανακουφιστούν από τα αρνητικά συναισθήματα, που σχετίζονται με το σεισμό.

*Θέλοντας και εγώ με την σειρά μου να βοηθήσω με κάποιο τρόπο και να στηρίξω τους συνανθρώπους μας που βιώνουν την έντονη σεισμική δραστηριότητα στο Νομό Ηρακλείου Κρήτης, παρέχω δωρεάν τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη σε όσους έχουν ανάγκη.

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου, στέλνοντας μήνυμα στη σελίδα μου στο Facebook: Ψυχολόγος, MSc. Παιδοψυχολόγος - Στελίνα Αντουλινάκη

Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους !

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc