Ας βρούμε την ηρεμία μέσα μας

Το τελευταίο διάστημα και με βάση τις τωρινές εξελίξεις της πανδημίας, η αγωνία κορυφώνεται και ξαφνικά αυτό που επικρατεί είναι η αβεβαιότητα και η απελπισία. Αντιλαμβάνεσαι πως ο κόσμος δεν είναι όπως παλιά, τα πρόσωπα των ανθρώπων είναι μελαγχολικά, σα να έχει φύγει η ελπίδα για κάθε όνειρο. Βλέπεις τριγύρω, όλα μοιάζουν άδεια, χωρίς ζωή. Παραπονιέσαι, θλίβεσαι, φοβάσαι, αναρωτιέσαι που θα πάει αυτή η κατάσταση.

Μην ξεχνάς όμως πως ότι αξίζει είναι οι στιγμές. Είναι μεγάλη ευλογία να βρίσκεσαι με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, να περνάς εποικοδομητικό χρόνο μαζί τους, να μοιράζεσαι σκέψεις, επιθυμίες, συναισθήματα και όσο μπορείς να δίνεις περισσότερη αγάπη και φροντίδα. Η επαφή με δικούς σου ανθρώπους μπορεί να αλλάξει ριζικά τη ζωή σου, άλλωστε να θυμάσαι πως αν δε δώσεις αγάπη, δε θα αισθανθείς ποτέ την ηρεμία μέσα σου.

Αυτό που μπορεί να σε σώσει είναι να κοιτάξεις λίγο εκ των έσω..μια αυτοκριτική ποτέ δεν γίνεται για κακό. Να προσέχεις και να προσεύχεσαι γιατί έχεις ευθύνη και για τον εαυτό σου, αλλά και για το διπλανό σου. Να ελαφρύνεις την ψυχή σου, να μετανοήσεις ..τώρα είναι καιρός να το κάνεις!

Να συγχωρέσεις αυτούς που σε πλήγωσαν, αυτούς που σου έκαναν κακό ή σε πίκραναν με τα λόγια και τη συμπεριφορά τους, δε χρειάζεται όμως να επιστρέψεις πάλι πίσω αν δεν το θες..

Να αφήσεις στην άκρη θυμό, κακίες, εχθρότητες και ζήλιες προς τους άλλους μόνο έτσι θα μπορέσεις να κερδίσεις τον εαυτό σου και να νιώσεις πραγματικά πλούσιος. Μη διστάσεις να πεις αυτό που αισθάνεσαι…μια «συγνώμη», ένα «ευχαριστώ», ένα «σ΄αγαπώ», λέξεις που έχουν νόημα αν τις βγάζεις από την ψυχή σου.

Γνωρίζεις και εσύ πως δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα. Να ελπίζεις μονάχα να μαθαίνεις μέσα από αυτά.. να αλλάζεις προς το καλύτερο σαν άνθρωπος..

Πάρε μια βαθιά ανάσα, ηρέμησε και προχώρα, γεμάτος ελπίδα και πίστη πως όλα θα αλλάξουν, πως όλα θα πάνε καλά !!!

 

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc

Ζήλεια: ότι σου τρώει τη γαλήνη της ψυχής

Μιλώντας για το φθόνο και τη ζήλεια κάνουμε λόγο για αρνητικά συναισθήματα και πολλές φορές καταστρεπτικά, τα οποία εμφανίζονται όταν αποζητούμε αυτό που έχει ο άλλος και δεν το έχουμε εμείς..την υγεία, την επιτυχία, τον άντρα, την οικογένεια, τα χρήματα. Όπως ανέφερε και ο Βοναπάρτης Ναπολέων «ο φθόνος είναι μια δήλωση κατωτερότητας». Πολλοί άνθρωποι δίνουν τόση σημασία στις ζωές των άλλων που αδυνατούν να κοιτάξουν τις δικές τους δυνατότητες και να προοδεύσουν, με αποτέλεσμα να προσδιορίζουν τον εαυτό τους συγκρίνοντάς τον πάντα με τους υπόλοιπους.

Μακριά από  τέτοιους τοξικούς ανθρώπους! Αυτούς που εμπλέκονται  στη ζωή σου και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να την καταστρέψουν! Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, απ΄ όλους να το περιμένεις γιατί αν τους κυριεύσει το πάθος της ζήλειας δεν ξέρεις που μπορούν να φτάσουν. Μόνο και μόνο λόγω της δικής τους ανασφάλειας, του φόβου και της απελπισίας. Ποιος ξέρει ίσως και από έλλειψη αγάπης. 

Με ποιον τρόπο το κάνουν όμως;

Ξέρουν το κόλπο πολύ καλά και εισχωρούν στην ευτυχία σου, πολλές φορές χωρίς καν να το καταλάβεις και τα πράγματα χειροτερεύουν.. χειροτερεύουν όταν σε γνωρίζουν καλύτερα, όταν θέλουν να είναι συνέχεια κοντά σου για να ρουφήξουν λίγο από την ενέργειά σου μήπως αισθανθούν και αυτοί ότι κάτι κάνουν. Προσπαθούν να σε αντιγράψουν και να αποδώσουν τις επιτυχίες σου σε τυχαίους παράγοντες. Παρουσιάζονται φιλικοί δείχνοντας ότι χαίρονται με τη χαρά σου, σε «θαυμάζουν» που είσαι τόσο δραστήριος και που έχεις βάλει σε μια τάξη τη ζωή σου. Τελικά, αδυνατώντας  να σε φτάσουν βγαίνει στην επιφάνεια ο πραγματικός τους εαυτός.  Σε βλέπουν σαν εχθρό και θέλουν να σε βλάψουν. Μπορεί να σε κατηγορήσουν, να διαδώσουν ψεύτικες φήμες για σένα, να σε κουτσομπολέψουν και να προσπαθήσουν να βάλουν εμπόδια στο δρόμο σου. Η ζήλεια έχει φωλιάσει μέσα τους!

Βλέπεις..έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους. Παντού υπάρχει σύγκριση και ανταγωνισμός μήπως ο άλλος κάνει ή έχει κάτι παραπάνω από σένα. Γι΄ αυτό, όσο μπορείς μακριά από τέτοιους ανθρώπους, χωρίς τσακωμούς, ούτε ενδείξεις ότι τους κατάλαβες.

    

Απλά φύγε..

Άλλωστε, να θυμάσαι, εκείνος που αγαπάει δεν ζηλεύει..

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc