Η χαρά ξεκινάει από μέσα μας!

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι είναι αυτό που σε απομακρύνει από το να αισθανθείς έστω και για λίγο χαρούμενος;

Η χαρά βρίσκεται μέσα σου, απλά εσύ αρνείσαι να τη φέρεις στην επιφάνεια, καθώς ασχολείσαι συνέχεια με πράγματα και καταστάσεις που δεν έχουν καμία ουσία, με ανθρώπους που δε σε αφήνουν να προοδεύσεις. Αν το καλοσκεφτείς όμως αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι οι μικρές στιγμές που περνούν απαρατήρητες γιατί εσύ συνεχώς βιάζεσαι ή ίσως αναζητάς πάντα κάτι που δεν έχεις και ανησυχείς για τον τρόπο που θα το αποκτήσεις. 

Κοίταξε τα παιδιά σου που σου χαμογελούν. Απόλαυσε ένα γεύμα με τα μέλη της οικογένειάς σου. Άκουσε τραγούδια ή δες μια ταινία με θέμα τη χαρά. Κάνε παρέα μόνο με θετικούς και χαρούμενους ανθρώπους. Κλείσε κινητά, τάμπλετ, υπολογιστές και βγες μια βόλτα, για ένα περπάτημα. Βάλε στόχο να πηγαίνεις στη δουλειά σου με πιο θετική ενεργεια.

Γίνε για λίγο όπως τα παιδιά ! Μείνε μακριά από άσχημες και δυσφορικές σκέψεις. Μην αγωνιάς για την αυριανή μέρα ή ακόμα και για το μέλλον σου. Μην υπεραναλύεις και καταστροφολογείς. Μην παραπονιέσαι και γκρινιάζεις για τη ζωή σου. Ζήσε το ΤΩΡΑ ! Το τώρα είναι το μόνο που μας ανήκει..

Με το χαμόγελο στα χείλη θα νιώσεις νεότερος, θα το δεις..και όλα τα θετικά θα έρχονται το ένα μετά το άλλο. Δεν χρειάζεται να ψάχνεις τη χαρά.

Θυμήσου..βρίσκεται μέσα σου ! 

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc

Το άγχος των εξετάσεων και η συμβολή των γονέων - Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος

Η περιόδος των Πανελληνίων πλησιάζει και καθώς περνούν οι μέρες το άγχος κατακλίζει όλο και περισσότερους μαθητές. Αναμφίβολα, πρόκειται για μια δύσκολη περίοδο της σχολικής ζωής καθώς μέσα σε λίγες μέρες κρίνεται η μελλοντική πορεία του εφήβου και η εισαγωγή του στην Tριτοβάθμια εκπαίδευση, γεγονός που του προκαλεί ψυχολογική αναστάτωση. Ο ίδιος αγχώνεται για την επίτευξη των στόχων του, ενώ παράλληλα φοβάται την αντίδραση και την απογοήτευση που θα νιώσει ο γόνεας του σε περίπτωση ενδεχόμενης αποτυχίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που το άγχος εκτονώνεται σε καβγάδες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, καθώς φαίνεται πως όλοι βιώνουν τη συναισθηματική φόρτιση και όχι μόνο αυτός που δίνει Πανελλήνιες.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς προκειμένου να κρατήσουν τις ισορροπίες:

1)     Να μη συγκρίνουν το παιδί τους με άλλα παιδιά, αδέρφια, ξαδέρφια, συμμαθητές. Φράσεις όπως «Ο Βαγγέλης, ο ξάδερφος σου πέρσυ πέρασε πρώτος στη Νομική, να δω τώρα τι θα κάνεις εσύ», «Η Ελένη θα περάσει σίγουρα εκεί που θέλει», ή παρόμοιες συγκρίσεις θα πρέπει να αποφεύγονται. Είναι γνωστό πως κάτι τέτοιο δημιουργεί έντονο άγχος και πολλές φορές θυμό, ενώ μειώνεται σε μεγάλο βαθμό και η αυτοεκτίμηση του εφήβου.

2)     Να μην κάνουν υποδείξεις και διορθώσεις με παρεμβατικό ή αυστηρό τρόπο. Το να ρωτάνε για παράδειγμα το παιδί τους συνέχεια πότε θα διαβάσει ή γιατί δε διαβάζει και είναι ενεργό στα social media δε θα οδηγήσει όπως λανθασμένα πιστεύουν σε συμμόρφωση του, αλλά θα δημιουργήσει περαιτέρω πίεση. Οι έφηβοι γνωρίζουν πολύ καλά το πρόγραμμά τους, ξέρουν πότε πρέπει να διαβάσουν. Το συχνό κήρυγμα και η επιθετική στάση των γονέων δημιουργεί περισσότερο άγχος.

3)     Οι μη ρεαλιστικές απαιτήσεις των γονέων για τα παιδιά τους δε βοηθούν. Καλό θα είναι να αποφεύγονται προτάσεις όπως «Πρέπει οπωσδήποτε να γράψεις τέλεια ή να βάλεις τα δυνατά σου». Κάποιοι γονείς τις χρησιμοποιούν για να ταρακουνήσουν ή να ενεργοποιήσουν το παιδί τους ώστε να αποδώσει περισσότερο αλλά αυτό δε φαίνεται να έχει αποτέλεσμα, αντιθέτως κάνει το παιδί να δυσφορεί και να φοβάται στην περίπτωση που δεν πετύχει το στόχο του.

4)     Να μη χρησιμοποιούν συγκεκριμένες φράσεις όπως: «Μην ανησυχείς». Κάθε άνθρωπος, πόσο μάλλον ο έφηβος δεν είναι εφικτό να μην ανησυχεί όταν αξιολογείται για κάτι. Είναι προτιμότερο να πουν «Σε καταλαβαίνω που ανησυχείς. Είμαι σίγουρη πως θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς» Χρειάζεται να δείξουν πως κατανοούν αυτό το μεταβατικό στάδιο που διανύει και να το κάνουν να νιώσει ασφάλεια.

Το άγχος των εξετάσεων σίγουρα υπάρχει. Για κάποιους εφήβους μπορεί να είναι λειτουργικό με αποτέλεσμα να ανταποκρίνονται με επιτυχία, ενώ για άλλους δυσλειτουργικό. Ωστόσο στην τελευταία περίπτωση, ο εξεταζόμενος είναι εφικτό να το διαχειριστεί αλλά με τον κατάλληλο τρόπο. Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό και οφείλουν να αναγνωρίζουν την προσπάθειά του και να τον υποστηρίζουν !!! 

 

Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος, MSc